ترجمه فارسی توضیحات (ترجمه ماشینی)
دیپلماسی سیم خاردار: بریتانیا، آلمان و سیاست زندانیان جنگی، 1939-1945
سیم خاردار دیپلماسی بررسی میکند که چگونه دولت بریتانیا برای حفاظت از منافع، زندگی و رفاه اسیران جنگی خود در آلمان نازی بین سالهای 1939 تا 1945 اقدام کرد. رفتار نسبتاً خوب با زندانیان بریتانیایی در آلمان تا حد زیادی توسط مورخان از نظر منفعت شخصی منطقی، رفتار متقابل، و نفوذ نژادپرستی نازی، که به سربازان آنگلوساکسون جایگاه بالاتری نسبت به سایر گروههای اسرای جنگی میداد. در مقابل، نویل ویلی تصویر ظریف تری از روابط انگلیس و آلمان و سیاست اسیران جنگی ارائه می دهد. او با استناد به منابع بریتانیایی، آلمانی، ایالات متحده و سوئیس، استدلال میکند که خیرخواهی آلمان نسبت به اسرای جنگی بریتانیا از موفقیت لندن در کار از طریق واسطههای بیطرف، بهویژه قدرت حفاظتی آن (ایالات متحده و سوئیس) و کمیته بینالمللی صلیب سرخ ناشی شده است. برای ترویج تبعیت آلمان از کنوانسیون 1929 ژنو، و ایجاد و حفظ رابطه با دولت آلمان که قادر به مقاومت در برابر اثرات مخرب پنج سال جنگ بود. این کتاب نور جدیدی بر پویایی روابط متخاصم در طول جنگ می اندازد. این نشان می دهد که در حالی که جنگ جهانی دوم را باید به درستی به عنوان یک درگیری که در آن محدودیت های سنتی به طور معمول در تعقیب اهداف سیاسی، استراتژیک و ایدئولوژیک کنار گذاشته می شد، پذیرفت، در این حوزه مهم از روابط انگلیس و آلمان، هنجارهای بین المللی مرسوم هم انعطاف پذیر و هم انعطاف پذیر بودند. تاثير گذار.
Barbed Wire Diplomacy examines how the United Kingdom government went about protecting the interests, lives and well-being of its prisoners of war (POWs) in Nazi Germany between 1939 and 1945. The comparatively good treatment of British prisoners in Germany has largely been explained by historians in terms of rational self-interest, reciprocity, and influence of Nazi racism, which accorded Anglo-Saxon servicemen a higher status than other categories of POWs. By contrast, Neville Wylie offers a more nuanced picture of Anglo-German relations and the politics of prisoners of war. Drawing on British, German, United States and Swiss sources, he argues that German benevolence towards British POWs stemmed from London’s success in working through neutral intermediaries, notably its protecting power (the United States and Switzerland) and the International Committee of the Red Cross, to promote German compliance with the 1929 Geneva convention, and building and sustaining a relationship with the German government that was capable of withstanding the corrosive effects of five years of warfare.Expanding our understanding of both the formulation and execution of POW policy in both capitals, the book sheds new light on the dynamics in inter-belligerent relations during the war. It suggests that while the Second World War should be rightly acknowledged as a conflict in which traditional constraints were routinely abandoned in the pursuit of political, strategic and ideological goals, in this important area of Anglo-German relations, customary international norms were both resilient and effective.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.