ترجمه فارسی توضیحات (ترجمه ماشینی)
بدن و روح: ساخت مدرنیسم آمریکایی
رابرت کراندن در این کتاب «جاز» را به عصر جاز بازمیگرداند. جاز بزرگترین کمک آمریکا به جنبش مدرنیستی بود، اما بسیار نادیده گرفته میشود. وقتی اصطلاح “عصر جاز” را می شنویم، ارواح فیتزجرالد، همینگوی و الیوت را تداعی می کنیم، نه جلی رول مورتون، لوئیس آرمسترانگ، اتل واترز، جورج گرشوین و دوک الینگتون. برای اصلاح این عدم تعادل، کروندن دوباره ما را با این مشاهیر موسیقی آشنا میکند که نام آن دوران را به عنوان تاریخ اولیه موسیقی جاز از نیواورلئان تا شیکاگو و نیویورک نشان میدهند. در حالی که کراندن بر موسیقی بر ادبیات و هنرهای تجسمی تأکید میکند، او هرگز از ترسیم جریانهای متقابل پیچیده ادبیاتی که بین نوازندگان جاز و همتایان «نسل گمشده» آنها میگذرد، کوتاهی نمیکند، نمایشی واقعی از شخصیتهای درخشان آن روز – جیمز جویس. آلفرد استیگلیتز، جورجیا اوکیف، پل استرند، جان دوس پاسوس، لنگستون هیوز، گرترود استاین.
In this book Robert Crunden puts the “jazz” back in the Jazz Age. Jazz was America’s greatest contribution to the Modernist movement, yet it is much overlooked. When we hear the term “Jazz Age,” we conjure the ghosts of Fitzgerald, Hemingway, and Eliot, not Jelly Roll Morton, Louis Armstrong, Ethel Waters, George Gershwin, and Duke Ellington. In order to correct this imbalance, Crunden re-introduces us to these musical luminaries who gave the era its name as he traces the early history of jazz from New Orleans to Chicago to New York. While Crunden emphasizes music over literature and the visual arts, he never fails to map the complex cross-currents of literature that passed between jazz musicians and their “Lost Generation” peers, a veritable pageant of the glittering personalities of the day-James Joyce, Alfred Stieglitz, Georgia O’Keeffe, Paul Strand, John Dos Passos, Langston Hughes, Gertrude Stein.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.