ترجمه فارسی توضیحات (ترجمه ماشینی)
یادداشت های کاست، استعمار و ضد مدرنیته درباره هرمنوتیک کاست پسااستعماری
یکی از ساختارهای اجتماعی-فرهنگی رایج که مختص آسیای جنوبی است، کاست است که به طور گسترده در اصطلاحات اجتماعی-انسان شناختی به عنوان نهادی از گروه های رتبه بندی شده، ارثی و شغلی درک می شود. این کتاب در مورد تداوم مرموز کاست در زندگی جنوب آسیاییها در قدم گذاشتن به قرن بیست و یکم بحث میکند. محدودیتهای تحلیل تاریخی جامعهشناختی و سکولار نظام کاست در آسیای جنوبی را بررسی میکند و راههایی برای توصیف اشکال زندگی ایجاد شده توسط کاست در شبه قاره که مکمل گزارشهای کاست در علوم اجتماعی است، استدلال میکند. نویسنده با تمرکز بر رویه های ادبی، شفاهی، بصری و معنوی یک گروه خاص از دست نخورده های سابق در غرب هند به نام «ماهارها» پیشنهاد می کند که می توان کاست را نه به عنوان جوهری که مسئول عقب ماندگی آسیای جنوبی است، درک کرد. مجموعهای از شیوههای متنوع که در حالت نوسانی دائمی هستند و نمیتوان آنها را به طور کامل در روایتی از ملتسازی، مدرنسازی و توسعه گنجاند.
One prevalent socio-cultural structure that is peculiar to South Asia is caste, which is broadly understood in socio-anthropological terms as an institution of ranked, hereditary and occupational groups. This book discusses the enigmatic persistence of caste in the lives of South Asians as they step into the twenty-first century. It investigates the limits of sociological and secular historical analysis of the caste system in South Asia and argues for ways of describing life-forms generated by caste on the subcontinent that supplement the accounts of caste in the social sciences. By focusing on the literary, oral, visual and spiritual practices of one particular group of ex-untouchables in western India called ‘Mahars’, the author suggests that one can understand caste not as an essence that is responsible for South Asia’s backwardness, but as a constellation of variegated practices that are in a constant state of flux and cannot be completely encapsulated within a narrative of nation-building, modernization and development.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.