With the Japanese withdrawing, Slim’s 14 Army (with two Corps – XXXIII and IV) risked a punishing crossing of the mighty Irrawaddy at Mandalay opposed by the main Japanese army. To avoid this is was decided to split 14 Army and send IV Corps on an arduous 300 mile march to seize the town of Meiktila, 85 miles south, a vital rail and road hub and the main Japanese administrative base.
Complete secrecy was essential as if the Japanese realized they faced only one Corps rather than two, they might have counter attacked successfully. In this detailed analysis of this crucial maneuver the author describes the plan, the risks, the actions, the seemingly insuperable logistic problems, and the efforts to retain US air support (for which Mountbatten was largely responsible)
ترجمه فارسی (ترجمه ماشینی)
هنگامی که از مبارزات برمه بحث می شود، نبردهای نقطه عطف ایمفال و کوهیما اغلب در نظر گرفته می شود. با این حال، طرح جسورانه اما مخاطره آمیز ژنرال بیل اسلیم برای دور زدن ژاپنی ها در ایراوادی در ماندالای شایسته اعتبار بسیار بیشتری است.
با عقب نشینی ژاپنی ها، ارتش 14 اسلیم (با دو سپاه – XXXIII و IV) در معرض خطر عبور تنبیهی از این منطقه قرار گرفت. ایراوادی توانا در ماندالی که ارتش اصلی ژاپن با آن مخالفت کرد. برای جلوگیری از این امر، تصمیم گرفته شد که 14 ارتش را تقسیم کرده و سپاه چهارم را به یک راهپیمایی سخت 300 مایلی برای تصرف شهر میکتیلا، در 85 مایلی جنوب، یک مرکز راه آهن و جاده حیاتی و پایگاه اصلی اداری ژاپن اعزام کنیم.
محرمانه بودن کامل ضروری بود زیرا اگر ژاپنی ها متوجه می شدند که به جای دو سپاه فقط با یک سپاه روبرو هستند، ممکن است با موفقیت مقابله کنند. در این تحلیل دقیق از این مانور حیاتی، نویسنده طرح، خطرات، اقدامات، مشکلات لجستیکی به ظاهر غیرقابل حل، و تلاشها برای حفظ پشتیبانی هوایی ایالات متحده (که Mountbatten تا حد زیادی مسئول آن بود) را شرح میدهد.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.