Institutionalized as a fascist game in Mussolinis Italy, football was exploited domestically in an attempt to develop a sense of Italian identity and internationally as a diplomatic tool to improve Italys standing in the global arena. The 1930s were the zenith of achievement for Italian football. Italy hosted and won the 1934 World Cup tournament and retained the trophy in 1938 in France. In the 1936 Berlin Olympics, Italy won the soccer tournament with a team of university students, affirming the nations international football supremacy. At club level, calcio was reorganized into a single, national league in 1929namely, Serie Aafter which the first Italian club teams emerged to dominate European competition and threaten previous British notions of supremacy.In this time, Italian Fascism fully exploited the opportunities football provided to shape public opinion, penetrate daily life, and reinforce conformity. By politicizing the game, Fascism also sought to enhance the regimes international prestige and inculcate nationalist values. The author argues that the regimes attempt to use sport to formulate identity actually forced it to recognize existing tensions within society, thereby paradoxically permitting the existence of diversity and individuality.The book serves as a cultural history of Fascism in Italy viewed through the lens of football.
ترجمه فارسی (ترجمه ماشینی)
فوتبال که به عنوان یک بازی فاشیستی در موسولینی ایتالیا نهادینه شد، در داخل کشور در تلاش برای توسعه حس هویت ایتالیایی و در سطح بین المللی به عنوان ابزاری دیپلماتیک برای بهبود جایگاه ایتالیا در عرصه جهانی مورد بهره برداری قرار گرفت. دهه 1930 اوج موفقیت فوتبال ایتالیا بود. ایتالیا میزبان و قهرمان مسابقات جام جهانی 1934 بود و جام را در سال 1938 در فرانسه حفظ کرد. در المپیک 1936 برلین، ایتالیا با تیمی از دانشجویان دانشگاه برنده مسابقات فوتبال شد و برتری بینالمللی فوتبال ملتها را تایید کرد. در سطح باشگاهی، کالچو در سال 1929 به یک لیگ ملی واحد سازماندهی شد، یعنی سری بعد از آن اولین تیمهای باشگاهی ایتالیایی ظهور کردند تا بر رقابتهای اروپایی تسلط پیدا کنند و مفاهیم قبلی برتری بریتانیا را تهدید کنند. در این زمان، فاشیسم ایتالیا به طور کامل از فرصتهایی که فوتبال برای آنها فراهم کرده بود، استفاده کرد. شکل دادن به افکار عمومی، نفوذ در زندگی روزمره، و تقویت همنوایی. با سیاسی کردن این بازی، فاشیسم همچنین به دنبال افزایش اعتبار بین المللی رژیم ها و القای ارزش های ملی گرایانه بود. نویسنده استدلال میکند که رژیمها تلاش میکنند از ورزش برای فرمولبندی هویت استفاده کنند، در واقع آن را مجبور کردند تا تنشهای موجود در جامعه را تشخیص دهد، در نتیجه به طور متناقضی وجود تنوع و فردیت را مجاز میدانند. این کتاب به عنوان تاریخ فرهنگی فاشیسم در ایتالیا از دریچه فوتبال است. .
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.