A twentieth-century innovation, foreign aid has become a familiar and even expected element in international relations. But scholars and government officials continue to debate why countries provide it: some claim that it is primarily a tool of diplomacy, some argue that it is largely intended to support development in poor countries, and still others point out its myriad newer uses. Carol Lancaster effectively puts this dispute to rest here by providing the most comprehensive answer yet to the question of why governments give foreign aid. She argues that because of domestic politics in aid-giving countries, it has always been—and will continue to be—used to achieve a mixture of different goals. Drawing on her expertise in both comparative politics and international relations and on her experience as a former public official, Lancaster provides five in-depth case studies—the United States, Japan, France, Germany, and Denmark—that demonstrate how domestic politics and international pressures combine to shape how and why donor governments give aid. In doing so, she explores the impact on foreign aid of political institutions, interest groups, and the ways governments organize their giving. Her findings provide essential insight for scholars of international relations and comparative politics, as well as anyone involved with foreign aid or foreign policy.
ترجمه فارسی (ترجمه ماشینی)
کمک های خارجی یک نوآوری قرن بیستم به عنصری آشنا و حتی مورد انتظار در روابط بین الملل تبدیل شده است. اما محققان و مقامات دولتی همچنان به بحث درباره چرایی ارائه آن توسط کشورها ادامه میدهند: برخی ادعا میکنند که این ابزار در درجه اول یک ابزار دیپلماسی است، برخی استدلال میکنند که هدف اصلی آن حمایت از توسعه در کشورهای فقیر است، و برخی دیگر به کاربردهای جدیدتر آن اشاره میکنند. کارول لنکستر با ارائه جامعترین پاسخ تاکنون به این سوال که چرا دولتها کمکهای خارجی میکنند، عملاً به این مناقشه پایان میدهد. او استدلال میکند که به دلیل سیاست داخلی در کشورهای کمکدهنده، همیشه از آن برای دستیابی به آمیزهای از اهداف مختلف استفاده شده و خواهد بود. لنکستر با تکیه بر تخصص خود در سیاست تطبیقی و روابط بین الملل و تجربیات خود به عنوان یک مقام دولتی سابق، پنج مطالعه موردی عمیق – ایالات متحده، ژاپن، فرانسه، آلمان و دانمارک – ارائه می دهد که نشان می دهد چگونه سیاست داخلی و بین المللی فشارها ترکیب می شوند تا چگونگی و چرایی کمک دولت های کمک کننده را شکل دهند. در انجام این کار، او تأثیر نهادهای سیاسی، گروههای ذینفع، و راههایی را که دولتها اعطا میکنند، بر کمکهای خارجی بررسی میکند. یافتههای او بینش ضروری را برای محققان روابط بینالملل و سیاست تطبیقی، و همچنین هر کسی که با کمکهای خارجی یا سیاست خارجی مرتبط است، فراهم میکند.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.