Frederik Drescher addresses the timing of non-mandatory insolvency filings based on threatening illiquidity (§ 18 InsO) with the aim of a company’s restructuring as an agency problem between owners and management. The hypothesis of a tendency towards delayed insolvency filings, which was developed using a decision model, is experimentally confirmed. Moreover, the author analyzes different incentive instruments potentially leading to earlier insolvency filings.
ترجمه فارسی (ترجمه ماشینی)
Frederik Drescher به زمانبندی پروندههای غیر اجباری ورشکستگی مبتنی بر عدم نقدینگی تهدیدکننده (§ 18 InsO) با هدف بازسازی یک شرکت به عنوان یک مشکل نمایندگی بین مالکان و مدیریت میپردازد. فرضیه تمایل به تأخیر در پرونده های ورشکستگی، که با استفاده از یک مدل تصمیم توسعه داده شده است، به طور تجربی تایید می شود. علاوه بر این، نویسنده ابزارهای تشویقی مختلفی را که به طور بالقوه منجر به تشکیل پرونده های ورشکستگی زودتر می شود، تجزیه و تحلیل می کند.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.