ترجمه فارسی توضیحات (ترجمه ماشینی)
زبان و تجدید جامعه در والت ویتمن، لورا (سوار) جکسون و چارلز اولسون: کراتیلوس آمریکایی (شعر و شعر مدرن و معاصر)
این کتاب میل آرمانشهری به زبانی بینقص از کلمات را در بر میگیرد که بیانی مستقیم به واقعیت دارد، که در تفکر غربی به عنوان کراتیلیسم شناخته میشود، و تأثیر آن بر بینشهای اجتماعی و پروژههای شاعرانه سه تا از جاهطلبترین نویسندگان آمریکایی: والت ویتمن. ، لورا (سوار) جکسون و چارلز اولسون. یک کدا به کار نویسندگان زبان نگاه می کند، که این سنت را به روش های شگفت انگیزی پیش می برند. این کتاب بر اساس خوانش دقیق متون نظری و شعری، و با تکیه بر تحقیقات آرشیوی، دو ادعای اساسی را مطرح میکند: اینکه اعتقاد به رابطه درونی بین کلمات و چیزها در شعر آمریکایی با پروژههای اجتماعی آرمانشهری مرتبط است. و اینکه شاعرانی که درک عمیقی از نحوه کارکرد زبان دارند، با این حال جذب این باور میشوند – علیرغم شناخت عناصر خارقالعاده آن – زیرا به آنها اجازه میدهد تا یک دستور اجتماعی برای شعر را بیان کنند.
This book takes up the utopian desire for a perfect language of words giving direct expression to the real, known in Western thought as Cratylism, and its impact on the social visions and poetic projects of three of the most intellectually ambitious of American writers: Walt Whitman, Laura (Riding) Jackson, and Charles Olson. A coda looks at the work of the Language writers, who carry forward this tradition in surprising ways. Based on close readings of theoretical and poetic texts, and drawing on archival research, this book makes two basic claims: that belief in an intrinsic relationship between words and things is linked in American poetry to utopian social projects; and that poets with a deep understanding of how language operates are nonetheless attracted to this belief—despite recognizing its fantastic elements—because it allows them to articulate a social mandate for poetry.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.