The authors here promote the reintroduction of temporality into the description and analysis of spoken interaction. They argue that spoken words are, in fact, temporal objects and that unless linguists consider how they are delivered within the context of time, they will not capture the full meaning of situated language use. Their approach is rigorously empirical, with analyses of English, German, and Italian rhythm, all grounded in sequences of actual talk-in-interaction.
ترجمه فارسی (ترجمه ماشینی)
نویسندگان در اینجا معرفی مجدد موقتی بودن را در توصیف و تحلیل تعامل گفتاری ترویج می کنند. آنها استدلال می کنند که کلمات گفتاری، در واقع، اشیاء زمانی هستند و تا زمانی که زبان شناسان در نظر نگیرند که چگونه آنها را در چارچوب زمان ارائه می کنند، معنای کامل استفاده از زبان در موقعیت را دریافت نخواهند کرد. رویکرد آنها به شدت تجربی است، با تجزیه و تحلیل ریتم انگلیسی، آلمانی، و ایتالیایی، که همه بر اساس توالی های گفتگو در تعامل واقعی است.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.