ترجمه فارسی توضیحات (ترجمه ماشینی)
آسیب های کمتر: اخلاق ریسک در تحقیقات پزشکی (مجموعه اخلاق و جامعه)
پزشكان محقق هنگامي كه به معرفي رويه هاي پزشكي جديد مي پردازند، با دوراهي حل نشدني مواجه مي شوند. نوآوری ها نوید پیشگیری یا درمان بیماری های تهدید کننده زندگی را دارند، اما می توانند منجر به آسیب یا حتی مرگ شوند. چگونه دانشمندان بالینی تصمیمات پرمخاطره ای را در مورد انجام آزمایش های انسانی درمان های پزشکی جدید گرفته اند؟ در Lesser Harms، سیدنی هالپرن در حالی که آزمایشات واکسن را در آمریکا در اوایل و اواسط قرن بیستم بررسی میکند، این موضوع را بررسی میکند. دانشمندان امروزی از دستورالعملهای فدرال برای تحقیقات در مورد انسانها پیروی میکنند که در دهههای 1960 و 1970 ایجاد شد. اما مدت ها قبل از این مقررات دولتی، محققان پزشکی قوانین غیررسمی را هنگام انجام تحقیقات انسانی رعایت می کردند. آنها اصرار داشتند که خطرات بیماری های طبیعی باید از خطرات یک مداخله پزشکی بیشتر باشد و برای ارزیابی دقیق خطرات نسبی تلاش کردند. هالپرن این منطق خطر را در مناقشات ایمن سازی که تا قرن هجدهم ادامه دارد بررسی می کند. سپس، با تمرکز بر دوره بین سالهای 1930 و 1960، او نشان میدهد که چگونه پزشکان محقق و حامیان مالی آنها در مورد مشکلات اخلاقی مربوط به انتقال استفاده از واکسن از آزمایشگاه به کلینیک بحث کردند. خطرات واکسن های آزمایش نشده، برای پاسخ به احساسات عمومی در مورد خطرات پزشکی، و ارائه تحقیقات پرخطر استراتژیک به حامیان مالی و مردم. «مختصر و بسیار خوب نوشته شده است. . . . ترکیبی جذاب از جامعه شناسی، تاریخ و نظریه نهادی.» – ساموئل سی. بلکمن، مجله انجمن پزشکی آمریکا
Research physicians face intractable dilemmas when they consider introducing new medical procedures. Innovations carry the promise of preventing or curing life-threatening diseases, but they can also lead to injury or even death. How have clinical scientists made high-stakes decisions about undertaking human tests of new medical treatments? In Lesser Harms, Sydney Halpern explores this issue as she examines vaccine trials in America during the early and mid-twentieth century.Today’s scientists follow federal guidelines for research on human subjects developed during the 1960s and 1970s. But long before these government regulations, medical investigators observed informal rules when conducting human research. They insisted that the dangers of natural disease should outweigh the risks of a medical intervention, and they struggled to accurately assess the relative hazards. Halpern explores this logic of risk in immunization controversies extending as far back as the eighteenth century. Then, focusing on the period between 1930 and 1960, she shows how research physicians and their sponsors debated the moral quandaries involved in moving vaccine use from the laboratory to the clinic.This probing work vividly describes the efforts of clinical investigators to balance the benefits and dangers of untested vaccines, to respond to popular sentiment about medical hazards, and to strategically present risk laden research to sponsors and the public. “Concise and extremely well-written. . . . A fascinating synthesis of sociology, history, and institutional theory.”—Samuel C. Blackman, Journal of the American Medical Association
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.