ترجمه فارسی توضیحات (ترجمه ماشینی)
زندگی پس از رفاه: اصلاحات و تداوم فقر
در دههای که پرزیدنت کلینتون قانون آشتی مسئولیت شخصی و فرصتهای کاری را در سال 1996 به قانون امضا کرد – در میان وعدهها مبنی بر پایان دادن به رفاه، همانطور که میدانیم – اصلاحات به حقوق و محدودیتهای زمانی و الزامات کاری منجر شد، خانوادههای تگزاسی را بهبود بخشید. زمانی که از فقر با رفاه زندگی می کردند، یا صرفاً نام خود را از فهرست اداری حذف کردند؟ تحت اصلاحات رفاهی، تگزاس با پرداخت های ماهانه کم و خواستار معیارهای واجد شرایط بودن ادامه داد. بسیاری از خانوادههایی که میتوانند در ایالتهای دیگر از رفاه برخوردار شوند، در تگزاس واجد شرایط نیستند، و تقریباً هر شغل پارهوقت باعث میشود خانوادهای واجد شرایط نباشند. در تگزاس، اکثر خانوادههایی که رفاه را ترک میکنند در فقر یا نزدیک به فقر باقی میمانند و احتمالاً بسیاری از آنها در آینده به فهرست رفاه باز خواهند گشت. این اثر متقاعدکننده که 179 خانواده را پس از ترک بهزیستی دنبال میکند، با پسزمینهای از انواع دادهها و مدلسازی اقتصادسنجی تنظیم شده است. رویکرد چند روشی نویسندگان برگرفته از دادههای اداری از 9 برنامه است که به خانوادههای کم درآمد خدمت میکنند و یک بررسی سراسری از خانوادههایی که رفاه را ترک کردهاند. داده های نظرسنجی در مورد مشکلات بهداشتی، نیازهای حمل و نقل، و مسائل مربوط به مراقبت از کودک، الگوهای اشتغال و استفاده از رفاه را که در داده های اداری مشاهده می شود، روشن می کند. خانوادههایی که در اینجا زندگی میکنند، در زندگیشان بعد از رفاه، حتی زمانی که شاغل هستند، فقر را تجربه میکنند. موانع متعددی بر سر راه اشتغال که یکدیگر را تشدید می کنند. و شبکه ایمنی ناکارآمد خدمات انسانی اولیه در تلاش برای حفظ اشتغال با دستمزد پایین.
In the decade since President Clinton signed the Personal Responsibility and Work Opportunity Reconciliation Act of 1996 into law—amidst promises that it would “end welfare as we know it”—have the reforms ending entitlements and moving toward time limits and work requirements lifted Texas families once living on welfare out of poverty, or merely stricken their names from the administrative rolls?Under welfare reform, Texas has continued with low monthly payments and demanding eligibility criteria. Many families who could receive welfare in other states do not qualify in Texas, and virtually any part-time job makes a family ineligible. In Texas, most families who leave welfare remain in or near poverty, and many are likely to return to the welfare rolls in the future. This compelling work, which follows 179 families after leaving welfare, is set against a backdrop of multiple types of data and econometric modeling. The authors’ multi-method approach draws on administrative data from nine programs serving low-income families and a statewide survey of families who have left welfare. Survey data on health problems, transportation needs, and child-care issues shed light on the patterns of employment and welfare use seen in the administrative data. In their lives after welfare, the families chronicled here experience poverty even when employed; a multiplicity of barriers to employment that work to exacerbate one another; and a failing safety net of basic human services as they attempt to sustain low-wage employment.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.