ترجمه فارسی توضیحات (ترجمه ماشینی)
“زنده از کیپ کاناورال”: پوشش مسابقه فضایی، از اسپوتنیک تا امروز
حدود پنجاه سال پیش، جی باربری در حالی که یک خبرنگار تولهاش بود، در شبی که اسپوتنیک از جورجیا گذشت، تب فضایی گرفت. او به روستای خواب آلود کاکائو بیچ، فلوریدا، درست خارج از کیپ کاناورال نقل مکان کرد و شروع به گزارش در مورد موشک هایی کرد که هر چند وقت یکبار به اوج می رسیدند، می پریدند. در «زنده از کیپ کاناورال»، باربری – تنها گزارشگری که تمام مأموریت های فضانوردان را پوشش داده است – دیدگاه منحصر به فرد خود را در مورد برنامه فضایی ارائه می دهد. او پرتره های محبت آمیزی از فضانوردان و همچنین برخی از روزنامه نگاران همکارش را به اشتراک می گذارد و داستان های بسیار خنده دار پشت صحنه را تعریف می کند که بسیاری از آنها شامل شوخی های فضانوردان است. باربری همچنین نشان می دهد که برنامه فضایی و پوشش مطبوعاتی آن در طول زمان چقدر تغییر کرده است. او گرم و فهیم به ما یادآوری می کند که لحظات عالی مسابقه فضایی چقدر هیجان انگیز بود و چرا آمریکا عاشق فضانوردان قهرمان و گاهی بزرگتر از زندگی خود شد.
Some fifty years ago, while a cub reporter, Jay Barbree caught space fever the night that Sputnik passed over Georgia. He moved to the then-sleepy village of Cocoa Beach, Florida, right outside Cape Canaveral, and began reporting on rockets that fizzled as often as they soared. In “Live from Cape Canaveral,” Barbree—the only reporter who has covered every mission flown by astronauts—offers his unique perspective on the space program. He shares affectionate portraits of astronauts as well as some of his fellow journalists and tells some very funny behind-the-scenes stories—many involving astronaut pranks. Barbree also shows how much the space program and its press coverage have changed over time. Warm and perceptive, he reminds us just how thrilling the great moments of the space race were and why America fell in love with its heroic, sometimes larger–than–life astronauts.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.