How did the ancient Maya rule their world? Despite more than a century of archaeological investigation and glyphic decipherment, the nature of Maya political organization and political geography has remained an open question. Many debates have raged over models of centralization versus decentralization, superordinate and subordinate status — with far-flung analogies to emerging states in Europe, Asia, and Africa. But Prudence Rice asserts that neither the model of two giant ‘superpowers’ nor that which postulates scores of small, weakly independent polities fits the accumulating body of material and cultural evidence. In this groundbreaking book, Rice builds a new model of Classic lowland Maya (AD 179-948) political organization and political geography. Using the method of direct historical analogy, she integrates ethnohistoric and ethnographic knowledge of the Colonial-period and modern Maya with archaeological, epigraphic, and iconographic data from the ancient Maya. On this basis of cultural continuity, she constructs a convincing case that the fundamental ordering principles of Classic Maya geopolitical organization were the calendar (specifically a 256-year cycle of time known as the may) and the concept of quadripartition, or the division of the cosmos into four cardinal directions. Rice also examines this new model of geopolitical organization in the Preclassic and Postclassic periods and demonstrates that it offers fresh insights into the nature of rulership, ballgame ritual, and warfare among the Classic lowland Maya.
ترجمه فارسی (ترجمه ماشینی)
مایاهای باستان چگونه بر جهان خود حکومت می کردند؟ علیرغم بیش از یک قرن بررسی باستان شناسی و رمزگشایی گلیف، ماهیت سازمان سیاسی و جغرافیای سیاسی مایا به عنوان یک سوال باز باقی مانده است. بحثهای زیادی بر سر مدلهای تمرکززدایی در مقابل تمرکز زدایی، وضعیت مافوق و فرودست – با تشابههای بسیار دور با کشورهای نوظهور در اروپا، آسیا و آفریقا – به راه افتاده است. اما پرودنس رایس ادعا میکند که نه مدل دو «ابرقدرت» غولپیکر و نه مدلی که تعداد زیادی از سیاستهای کوچک و ضعیف مستقل را فرض میکند، با مجموعه شواهد مادی و فرهنگی انباشتهشده مطابقت ندارد. در این کتاب پیشگامانه، رایس مدل جدیدی از سازمان سیاسی و جغرافیای سیاسی مایاهای دشت کلاسیک (179-948 پس از میلاد) را می سازد. او با استفاده از روش قیاس مستقیم تاریخی، دانش قومتاریخی و قومنگاری دوران استعمار و مایاهای مدرن را با دادههای باستانشناسی، کتیبهنگاری و شمایل نگاری مایاهای باستان ادغام میکند. بر اساس تداوم فرهنگی، او مورد قانعکنندهای میسازد که اصول نظمدهی بنیادی سازمان ژئوپلیتیک کلاسیک مایا، تقویم (بهویژه چرخه زمانی ۲۵۶ ساله معروف به می) و مفهوم چهارپارتیشن یا تقسیمبندی بوده است. کیهان به چهار جهت اصلی. رایس همچنین این مدل جدید سازمان ژئوپلیتیک را در دورههای پیش کلاسیک و پساکلاسیک بررسی میکند و نشان میدهد که بینش تازهای در مورد ماهیت حکمرانی، آیین بازی با توپ و جنگ در میان مایاهای دشت کلاسیک ارائه میدهد.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.