ترجمه فارسی توضیحات (ترجمه ماشینی)
تمرکز رسانه و دموکراسی: چرا مالکیت مهم است (ارتباطات، جامعه و سیاست)
در فصل اول، تنها در پنجاه و سه صفحه درخشان، نگاهی دایره‌المعارفی گسترده به این موضوع داریم، اینکه چگونه چارچوب‌بندی تجربی کنونی موضوع را کاملاً از دست می‌دهد، و یک استدلال ساده که چرا باید به رویکرد ارزش محور برگردیم. .
متاسفانه کتاب بعد از فصل اول تمام نمی شود.
او که قبلاً استدلال‌های «طرف مقابل» را با نشان دادن بی‌ربط بودن کامل ارزش‌های زیربنایی آنها از بین برده است، احساس می‌کند که مجبور است به هر استدلال آنها نقطه به نقطه پاسخ دهد. در نتیجه، او صد و پنجاه صفحه بعدی را صرف مرور مطالب از پنجاه صفحه اول می کند و به طور کامل اظهارات مخالفان خود را از بین می برد.
در این مورد، او بسیار مهربانتر از من است. تنها از ردهای او – و تعداد دفعاتی که باید صریحاً به این نکته اشاره کند که استدلال های جناح راست کاملاً موضوع را نادیده می گیرد یا مبهم می کند – آشکار می شود که کسانی که با آنها بحث می کند کاملاً صحبت کرده اند. اهداف مختلف
من بارها را به یاد می آورم که خود را در حال بحث با خلقت گرایان دیدم. به جای اینکه صرفاً بیان کنند که اهداف متفاوتی دارند (ایمان، نه علم)، پر سر و صداترین آفرینش گرایان به طور معمول از ترفندهای زبانی، طفره رفتن های منطقی و تله های منطق معنایی استفاده می کنند. هدف آنها – و هنوز هم هست – نه مقایسه و آزمایش ایده ها، بلکه تسخیر افکار عمومی بود. به هر حال، بحث، بیشتر معیاری برای سنجش استراتژی کلامی است تا آزمون درستی یک ایده.
سی. ادوین بیکر ظاهراً این را یاد نگرفته است و معتقد است که مخالفان او هنوز با حسن نیت عمل می کنند. بنابراین باید باور کند که آنها اطلاعات نادرست دارند یا اشتباه می کنند و بنابراین تمام نکات آنها را رد می کند. مکرر. او حقایق بسیاری و تحلیل های عالی در کنار خود دارد – اما این سنگینی هر دو است که باعث سقوط کتاب شده است.
In the first chapter, in only fifty-three brilliant pages, we have a sweeping encyclopedic look at the issue, how the current empiric framing of the issue misses the point entirely, and a straightforward argument why we should return to a value-driven approach.
Unfortunately, the book does not end after chapter one.
Having already demolished the arguments of “the other side” by showing the complete irrelevance of their underlying values, he feels compelled to answer their every argument point-by-point. As a result, he spends the next one hundred and fifty pages going back over the material from the first fifty, exhaustively dismantling the statements of his opponents.
In this, he is far more gracious than I. From his rebuttals alone – and the number of times that he must explicitly point out that the right wing’s arguments completely miss or obfuscate the point – it becomes obvious that those he is arguing with have completely different goals.
I am reminded of the many times I found myself debating creationists. Rather than simply stating that they had different goals (faith, not science), the most vocal creationists routinely employ linguistic tricks, logical-sounding dodges, and semantic logic traps. Their goal was – and still is – not to compare and test ideas, but to capture the public’s mind. Debate, after all, is more a measure of verbal strategy than a test of an idea’s soundness.
C. Edwin Baker has apparently not learned this, and believes that his opponents are still acting in good faith. Therefore, he must believe that they are misinformed or mistaken, and so he rebuts all their points. Repeatedly. He has many facts and excellent analysis on his side – but it is the sheer weight of both that is the book’s downfall.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.