ترجمه فارسی توضیحات (ترجمه ماشینی)
روابط ناتو و روسیه در قرن بیست و یکم (راتلج روسیه معاصر و اروپای شرقی)
از زمان پایان جنگ سرد، ناتو دلیل وجودی خود را دوباره تعریف کرده، عضویت خود را گسترش داده، اهداف سیاسی خود را گسترش داده و منطقه عملیاتی خود را گسترش داده است. این کشور همچنین به دنبال تقویت همکاری خود با روسیه، به عنوان مثال از طریق شورای ناتو-روسیه، بوده است، اگرچه این حرکت ها با عواملی که همکاری را دشوارتر می کند، مانند عدم اطمینان فزاینده در مورد گذار به دموکراسی در روسیه، همزمان شده است. در میان برخی از مردم روسیه احساس می شود که گسترش ناتو و کاهش همزمان نفوذ روسیه مرتبط است، و اخیراً، تلاش های روسیه برای تقویت مجدد نفوذ خود بر کشورهای همسایه اش. این کتاب وضعیت کنونی روابط بین ناتو و روسیه را بررسی میکند و تعدادی از حوزههای کلیدی را بررسی میکند و چشمانداز توسعه آینده را ارزیابی میکند. این نتیجه گیری می کند که همه طرف ها در ایجاد و حفظ امنیت منافع قدرتمندی دارند و رشد منطقه دموکراسی بهترین امید را برای حل برخی از اساسی ترین نگرانی های امنیتی روسیه دارد.
Since the end of the Cold War NATO has redefined its raison d’etre, extending its membership, broadening its political goals and widening its zone of operation. It has also sought to enhance its co-operation with Russia, for example through the NATO-Russia Council, though moves here have coincided with factors which make co-operation more difficult, such as growing uncertainty about the transition to democracy in Russia, a feeling among some people in Russia that NATO enlargement and the simultaneous diminution of Russia’s influence were related, and, more recently, Russia’s attempts to reassert its influence over its neighbouring states. This book examines the current state of relations between NATO and Russia, examining a number of key areas, and assesses the prospects for future development. It concludes that all parties have a powerful interest in building and maintaining security, and that the growth of the zone of democracy holds out the best hope for solving some of Russia’s most seminal security concerns.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.