ترجمه فارسی توضیحات (ترجمه ماشینی)
رادیکال بومی: لورین نیدکر و شاعرانگی مکان (شعر آمریکای شمالی را تحقیر کنید)
زمانی که لورین نیدکر در سال 1970 درگذشت، باسیل بانتینگ شاعر و منتقد بریتانیایی به گرمی از او تمجید کرد. او نوشت: «در انگلستان، به تخمین بسیاری، او جالب‌ترین زن شاعری بود که آمریکا تاکنون تولید کرده است.» نیدکر که از نظر زیبایی‌شناختی با شاعران عینی‌گرای نیویورک پیوند خورده بود، علی‌رغم فقر شدیدی که در طول زندگی‌اش درگیرش بود، به جامعه خود در روستایی ویسکانسین متعهد ماند. نیدکر که عمدتاً خودآموخته بود، از طریق خواندن و مکاتبات پرشور خود وابستگی هایی را ایجاد کرد، اما از غنای مخرب استفاده از زبان بومی و زیبایی شناسی بومی و بداهه که در دنیای بی واسطه او شکوفا شده بود نیز لذت می برد. نیدکر با توجه به نگرانی بسیار کم‌رنگی در مورد پایداری زیست‌شناختی، فرهنگی و سیاسی نوشت و در اشعار شدیداً مدرنیستی خود، بسیاری از فوری‌ترین دغدغه‌ها را در شعرهای قرن بیست و یکم پیش‌بینی کرد. در رادیکال بومی، الیزابت ویلیس مقالاتی از شاعران و دانشمندان برجسته گردآوری می کند که سهم عمده ای در مطالعه یک شاعر آمریکایی مهم اما مدت ها نادیده گرفته شده است. این جلد راهگشا شامل مقالاتی از هفده محقق برجسته است: رائه آرمانتروت، گلنا برسلین، مایکل دیویدسون، ریچل بلاو دوپلسیس، روث جنیسون، پیتر میدلتون، جنی پنبرتی، مری پینارد، پاتریک پریچت، پیتر کوارتمین، لیزا رابرتسون، الیزابت النیز رابینسون، جاناتان اسکینر، آن والدمن، الیوت واینبرگر و الیزابت ویلیس.
When Lorine Niedecker died in 1970, the British poet and critic Basil Bunting eulogized her warmly. “In England,” he wrote, “she was, in the estimation of many, the most interesting woman poet America has yet produced.” Aesthetically linked with the New York Objectivist poets, Niedecker remained committed to her community in rural Wisconsin despite the grinding poverty that dogged her throughout her life. Largely self-taught, Niedecker formed attachments through her voracious reading and correspondence, but she also delighted in the disruptive richness of vernacular usage and in the homegrown, improvisational aesthetics that thrived within her immediate world. Niedecker wrote from a highly attenuated concern with biological, cultural, and political sustainability and, in her stridently modernist poems, anticipated many of the most urgent concerns in twenty-first-century poetics. In Radical Vernacular, Elizabeth Willis collects essays by leading poets and scholars that make a major contribution to the study of an important but long overlooked American poet. This pathbreaking volume contains essays by seventeen leading scholars: Rae Armantrout, Glenna Breslin, Michael Davidson, Rachel Blau DuPlessis, Ruth Jennison, Peter Middleton, Jenny Penberthy, Mary Pinard, Patrick Pritchett, Peter Quartermain, Lisa Robertson, Elizabeth Robinson, Eleni Sikelianos, Jonathan Skinner, Anne Waldman, Eliot Weinberger, and Elizabeth Willis.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.