ترجمه فارسی توضیحات (ترجمه ماشینی)
سنکا: رسائل (93-124)
سنکا، لوسیوس آنائوس، در کوردوبا (کوردووا) به دنیا آمد. سال 4 قبل از میلاد، از خانواده ای سرشناس و ثروتمند، دوران کودکی و جوانی بیمار را در رم تحت مراقبت عمه ای گذراند. او در بلاغت، فلسفه، پول سازی و خدمات شاهنشاهی شهرت یافت. پس از مدتی رسوایی در دوران سلطنت کلودیوس، او معلم خصوصی شد و سپس در سال 54 پس از میلاد، وزیری را به نرون توصیه کرد، که او مانع از برخی از بدترین اعمال بد او نشد. او که (بی گناه؟) در یک توطئه شرکت داشت، در سال 65 به دستور خود را کشت. او که از درد و مرگ فرار می کرد، هر دو را موعظه می کرد. و تضادهای دیگری بین عمل و اصل وجود داشت. ما مقالات فلسفی یا اخلاقی سنکا را داریم (ده مورد از آنها که به طور سنتی گفتگو نامیده می شود) – در مورد مشیت، استواری، زندگی شاد، خشم، فراغت، آرامش، کوتاهی زندگی، هدیه دادن، بخشش – و رساله هایی در مورد پدیده های طبیعی. همچنین 124 رساله موجود است که در آنها به سبکی آرام درباره مسائل اخلاقی و اخلاقی می نویسد و آنها را به تجربیات شخصی مربوط می کند. تصویری از خدایی رسمی کلودیوس، آپوکولوسنتوزیس (در لوب شماره 15)؛ و نه تراژدی بلاغی در موضوعات یونان باستان. بسیاری از رسائل و تمام سخنان او از بین رفته است. 124 رساله در جلدهای IV تا VI از نسخه ده جلدی سنکا کتابخانه کلاسیک لوب جمع آوری شده است.
Seneca, Lucius Annaeus, born at Corduba (Cordova) ca. 4 BCE, of a prominent and wealthy family, spent an ailing childhood and youth at Rome in an aunt’s care. He became famous in rhetoric, philosophy, money-making, and imperial service. After some disgrace during Claudius’ reign he became tutor and then, in 54 CE, advising minister to Nero, some of whose worst misdeeds he did not prevent. Involved (innocently?) in a conspiracy, he killed himself by order in 65. Wealthy, he preached indifference to wealth; evader of pain and death, he preached scorn of both; and there were other contrasts between practice and principle. We have Seneca’s philosophical or moral essays (ten of them traditionally called Dialogues)—on providence, steadfastness, the happy life, anger, leisure, tranquility, the brevity of life, gift-giving, forgiveness—and treatises on natural phenomena. Also extant are 124 epistles, in which he writes in a relaxed style about moral and ethical questions, relating them to personal experiences; a skit on the official deification of Claudius, Apocolocyntosis (in Loeb number 15); and nine rhetorical tragedies on ancient Greek themes. Many epistles and all his speeches are lost. The 124 epistles are collected in Volumes IV–VI of the Loeb Classical Library’s ten-volume edition of Seneca.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.