ترجمه فارسی توضیحات (ترجمه ماشینی)
فضیلت حاکم: نظریه و عمل برابری
برابری گونه در خطر انقراض آرمان های سیاسی است. حتی سیاستمداران چپ میانه هم برابری را به عنوان یک ایده آل رد می کنند: آنها می گویند که دولت باید با فقر مبارزه کند، اما نیازی به تلاش برای برابری شهروندانش در هر بعد نیست. برعکس، رونالد دورکین در کتاب جدید خود اصرار دارد که برابری فضیلت ضروری حاکمیت دموکراتیک است. یک دولت قانونی باید با همه شهروندان خود به عنوان یکسان رفتار کند، یعنی با احترام و نگرانی یکسان، و از آنجایی که توزیع اقتصادی که هر جامعه به دست می آورد عمدتاً نتیجه سیستم قانون و سیاست آن است، این الزام محدودیت های تساوی طلبانه جدی را بر آن تحمیل می کند. توزیع چه توزیعی از ثروت یک ملت با توجه به نگرانی یکسان برای همه مطالبه می شود؟ دورکین از دو اصل بنیادی اومانیستی استناد میکند – اول اینکه، شکوفایی تمام زندگیهای انسان از اهمیت عینی یکسانی برخوردار است، و دوم اینکه، هر فردی مسئول تعریف و دستیابی به شکوفایی زندگی خود است – تا زندگی شناخته شده خود را پایهگذاری کند. این نظریه که برابری واقعی به معنای برابری در ارزش منابعی است که هر فرد به آن فرمان میدهد، نه در موفقیتی که به دست میآورد. بنابراین، برابری، آزادی و مسئولیت فردی در تضاد نیستند، بلکه بهعنوان جنبههایی از همان تصور اومانیستی از زندگی و سیاست از یکدیگر سرازیر میشوند. از آنجایی که هیچ نظریه سیاسی انتزاعی را نمی توان جز در چارچوب مسائل سیاسی واقعی و پیچیده درک کرد، دورکین تز خود را با به کار بردن آن در بحث های داغ معاصر در مورد توزیع مراقبت های بهداشتی، مزایای بیکاری، اصلاحات مالی مبارزات انتخاباتی، اقدام مثبت، خودکشی کمکی، توسعه می دهد. و مهندسی ژنتیک (20010426)
Equality is the endangered species of political ideals. Even left-of-center politicians reject equality as an ideal: government must combat poverty, they say, but need not strive that its citizens be equal in any dimension. In his new book Ronald Dworkin insists, to the contrary, that equality is the indispensable virtue of democratic sovereignty. A legitimate government must treat all its citizens as equals, that is, with equal respect and concern, and, since the economic distribution that any society achieves is mainly the consequence of its system of law and policy, that requirement imposes serious egalitarian constraints on that distribution. What distribution of a nation’s wealth is demanded by equal concern for all? Dworkin draws upon two fundamental humanist principles–first, it is of equal objective importance that all human lives flourish, and second, each person is responsible for defining and achieving the flourishing of his or her own life–to ground his well-known thesis that true equality means equality in the value of the resources that each person commands, not in the success he or she achieves. Equality, freedom, and individual responsibility are therefore not in conflict, but flow from and into one another as facets of the same humanist conception of life and politics. Since no abstract political theory can be understood except in the context of actual and complex political issues, Dworkin develops his thesis by applying it to heated contemporary controversies about the distribution of health care, unemployment benefits, campaign finance reform, affirmative action, assisted suicide, and genetic engineering. (20010426)
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.