ترجمه فارسی توضیحات (ترجمه ماشینی)
خشونت تلویزیونی و سیاست عمومی
از سال 1954، خشونت در برنامه های تلویزیونی موضوع بحث های قانونی، جلسات استماع کنگره، بیانیه های آژانس ها و تفسیرهای ریاست جمهوری بوده است. اخیراً، رتبهبندی برنامههای تلویزیونی مورد بحث و اجرا قرار گرفته است، در حالی که سایر ابزارهای کنترل دسترسی به انواع خاصی از برنامههای تلویزیونی مورد بحث قرار گرفتهاند. بحث در مورد سیستم رتبه بندی برنامه های مبتنی بر سن که اخیراً توسط صنعت تلویزیون اجرا شده است، سؤالات زیادی را در مورد خشونت تلویزیونی ایجاد کرده است. مقالات این جلد پاسخ بسیاری از این سؤالات را در مورد مسائل سیاستی خاص پیرامون خشونت رسانه ای ارائه می دهد. مشارکت کنندگان پیشنهاد می کنند که تحقیق در مورد خشونت تلویزیونی می تواند به عنوان مبنایی برای چارچوبی باشد که برنامه ها را بر اساس زمینه ای که خشونت در آن ارائه می شود، دسته بندی می کند. نحوه انتقال اطلاعات در مورد محتوای خشونت آمیز بر نحوه واکنش بینندگان به چنین هشدارهایی تأثیر می گذارد. هشدارهای برنامه با رتبهبندی به سبک MPAA این امکان را دارد که والدین را سردرگم کند (از آنجایی که اطلاعات محتوای دقیق ارائه نمیدهند) و برخی از بینندگان مانند پسران نوجوان را به خود جذب کند. مشارکتکنندگان شامل برخی از محققان برتر در زمینه ارتباطات هستند که چندین نفر از آنها شرکت کردند. در مطالعه خشونت تلویزیون ملی. مشارکت کنندگان عبارتند از: اوا بلومنتال، جوآن کانتور، وین دانیلسون، اد دانرستین، تیم گری، کریستن هریسون، سینتیا هافنر، مارلیز کلین، مارینا کرچمار، دیل کانکل، دومینیک لاسورسا، رافائل لوپز، دن لینز، آدریانا اولیوارز، اسمیت، جیمز پوتر متیو ال. اسپیتزر، الن وارتلا، دی. چارلز ویتنی، و باربارا ویلسون. این جلد مورد توجه محققان ارتباطات، کارشناسان سیاست رسانه ای، محققان حقوقی، مقامات دولتی و صنعتی، و دانشمندان علوم اجتماعی علاقه مند به رسانه و تلویزیون خواهد بود. جیمز همیلتون مدیر برنامه خشونت و رسانه دانشگاه دوک است.
Since 1954, violence in television programming has been the subject of legislative debate, congressional hearings, agency pronouncements, and presidential commentary. Most recently, ratings of television programs have been discussed and implemented while other means of controlling the access to certain kinds of television programs have been discussed. The debate over the age-based program rating system recently implemented by the television industry has generated many questions about television violence.The essays in the volume provide answers to many of these questions on specific policy issues surrounding media violence. The contributors suggest that the research on television violence can serve as the basis for a framework that categorizes programs based on the context in which the violence is presented. The manner in which information is conveyed about violent content affects how viewers react to such warnings. Program warnings with MPAA-style ratings have the potential to confuse parents (since they do not provide detailed content information) and attract some viewers such as teenage males.The contributors include some of the top researchers in the field of communications, several of whom participated in the National Television Violence Study. Contributors are Eva Blumenthal, Joanne Cantor, Wayne Danielson, Ed Donnerstein, Tim Gray, Kristen Harrison, Cynthia Hoffner, Marlies Klijn, Marina Krcmar, Dale Kunkel, Dominic Lasorsa, Rafael Lopez, Dan Linz, Adriana Olivarez, James Potter, Stacy Smith, Matthew L. Spitzer, Ellen Wartella, D. Charles Whitney, and Barbara Wilson.This volume will be of interest to communications researchers, media policy experts, legal scholars, government and industry officials, and social scientists interested in media and television.James Hamilton is Director of the Program on Violence and the Media, Duke University.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.