ترجمه فارسی توضیحات (ترجمه ماشینی)
منطق مفاهیم متعارف (مطالعات آکسفورد در زبان شناسی نظری)
این کتاب مطالعه مفاهیم متعارف در معناشناسی زبان طبیعی را احیا می کند. H. Paul Grice اولین بار این مفهوم را تعریف کرد. از آن زمان به بعد، تعریف او کاربرد فراوان و بازتعریف های بسیاری داشته است، اما هرگز از جایگاه ثابتی در نظریه زبان شناسی برخوردار نبوده است. کریستوفر پاتس به اصل باز می گردد و آن را به عنوان کلیدی در دو حوزه زبان طبیعی که در حال حاضر مورد مطالعه قرار نگرفته اند استفاده می کند: مکمل ها (مثلاً، پرانتزها) و بیانی (مانند افتخارات، لقب ها). شرح هر دو به نظریه ای بستگی دارد که در آن معانی جمله می تواند چند بعدی باشد. این نظریه از نظر منطقی و شهودی ترکیبی است، و به حداقل یک نوع آشنا از منطق فکری را گسترش می دهد، در نتیجه ابزاری سازگار و بسیار مفید برای تحلیل معنایی ارائه می دهد. نتیجه یک نظریه زبانشناختی است که نه تنها برای زبانشناسان از همه رشتهها، بلکه برای فیلسوفان زبان، منطقدانان، و دانشمندان رایانهای که کاربردهای زبانشناختی در ذهن دارند نیز قابل دسترسی است.
This book revives the study of conventional implicatures in natural language semantics. H. Paul Grice first defined the concept. Since then his definition has seen much use and many redefinitions, but it has never enjoyed a stable place in linguistic theory. Christopher Potts returns to the original and uses it as a key into two presently under-studied areas of natural language: supplements (appositives, parentheticals) and expressives (e.g., honorifics, epithets). The account of both depends on a theory in which sentence meanings can be multidimensional. The theory is logically and intuitively compositional, and it minimally extends a familiar kind of intensional logic, thereby providing an adaptable, highly useful tool for semantic analysis. The result is a linguistic theory that is accessible not only to linguists of all stripes, but also philosophers of language, logicians, and computer scientists who have linguistic applications in mind.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.