ترجمه فارسی توضیحات (ترجمه ماشینی)
نیروی اخلاقی سیاست بومی: لیبرالیسم انتقادی و زاپاتیست ها (نظریه سیاسی معاصر)
کورتنی یونگ کتاب بسیار خوبی در مورد سیاست بومیان در چیاپاس مکزیک نوشته است. تغییر قلمرو گفتمانی از نژاد به طبقه به قومیت/بومی بودن، جدایی ناپذیر استدلال اوست مبنی بر اینکه هویت‌های اجتماعی-فرهنگی در مقابل فرآیندهای دولت‌سازی مدرن (و به طور ضمنی، سوژه‌سازی) «ساخته می‌شوند». استدلال نظری به نفع «لیبرالیسم انتقادی» برای مشارکت دموکراتیک بیشتر در جوامع چندفرهنگی، مبنای ایجاد سیاست‌های فراگیرتر است.
اگر بتوان بر این استدلال نظری انتقاد کرد، این است که از معانی و هدف خشونت در تأمین حقوق طفره می رود. این یک منطقه خاکستری در نظریه لیبرال، چه کلاسیک و چه معاصر است، اما مناقشه هرگز یک امر صرفا صلح طلبانه نیست. من دوست داشتم خشونت زاپاتیست ها را به وضوح در پارادایم لیبرالیسم انتقادی تئوریزه می کردم.
Courtney Jung has written a very fine book on the politics of indigeneity in Chiapas, Mexico. The shifting discursive terrain from race to class to ethnicity/indigeneity is integral to her argument that sociocultural identities are “constructed” vis-a-vis modern state-making (and by implication, subject-making) processes. The theoretical argument in favor of a “critical liberalism” to further democratic engagement in multicultural societies is the basis for creating more inclusive polities.
If one can make a criticism of this theoretical argument, it’s that it evades the meanings and purpose of violence in securing rights. This is a grey area in liberal theory, both classical and contemporary, but contestation is never a purely pacifistic affair. I would have liked to see the violence of the Zapatistas theorized more explicitly within the critical liberalism paradigm.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.