ترجمه فارسی توضیحات (ترجمه ماشینی)
سایه و عمل: تمرین روشنفکری سیاه، بداهه نوازی جاز، و عمل گرایی فلسفی
رالف الیسون، جیمز بالدوین و امیری باراکا، اگرچه اغلب به عنوان رقیب در نظر گرفته می‌شوند، طیف وسیعی از علایق مشترک داشتند، به‌ویژه اشتیاق به موسیقی. جاز، به‌ویژه تأثیر تعیین‌کننده‌ای بر تفکر آنها داشت، و همانطور که The Shadow and the Act نشان می‌دهد، آنها از بینش خود در فرآیند خلاق بداهه‌پردازی برای تحلیل نژاد و سیاست در دوران حقوق مدنی استفاده کردند. در این مطالعه الهام‌گرفته، والتون ام. مویومبا آنها را به‌عنوان یک سه‌گانه جاز قرار می‌دهد و نشان می‌دهد که چگونه کارهای فردی الیسون، باراکا و بالدوین مجموعه‌ای از تماس‌ها و پاسخ‌ها را با یکدیگر تشکیل می‌دهند. مویومبا نوشته های خود را در مورد جاز به سنت فلسفی پراگماتیسم، به ویژه حمایت آن از آزادی بیشتر برای افراد و جوامع دموکراتیک تر، مرتبط می کند. او روشی را که آنها به آن نسب پاسخ دادند و توضیح دادند، بررسی می‌کند، و نشان می‌دهد که چگونه با پرداختن به تجربه آمریکایی آفریقایی‌تبار، به‌ویژه زیبایی‌شناسی آن، آن را به‌طور قابل‌توجهی گسترش دادند. در نهایت، مویومبا ادعا می‌کند که این سه نفر اصول عمل‌گرایانه را با انتقال مؤثر منافع اجتماعی و سیاسی آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار که به طور کامل وارد جامعه می‌شوند، به اجرا درآوردند و در نتیجه آمریکا را وادار کردند تا به آرمان‌های دموکراتیک خود نزدیک‌تر شود.
Though often thought of as rivals, Ralph Ellison, James Baldwin, and Amiri Baraka shared a range of interests, especially a passion for music. Jazz, in particular, was a decisive influence on their thinking, and, as The Shadow and the Act reveals, they drew on their insights into the creative process of improvisation to analyze race and politics in the civil rights era. In this inspired study, Walton M. Muyumba situates them as a jazz trio, demonstrating how Ellison, Baraka, and Baldwin’s individual works form a series of calls and responses with each other. Muyumba connects their writings on jazz to the philosophical tradition of pragmatism, particularly its support for more freedom for individuals and more democratic societies. He examines the way they responded to and elaborated on that lineage, showing how they significantly broadened it by addressing the African American experience, especially its aesthetics. Ultimately, Muyumba contends, the trio enacted pragmatist principles by effectively communicating the social and political benefits of African Americans fully entering society, thereby compelling America to move closer to its democratic ideals.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.