In this biography, Ula Taylor explores the life and ideas of one of the most important, if largely unsung, Pan-African freedom fighters of the twentieth century: Amy Jacques Garvey (1895-1973). Born in Jamaica, Amy Jacques moved in 1917 to Harlem, where she became involved in the Universal Negro Improvement Association (UNIA), the largest Pan-African organization of its time. She served as the private secretary of UNIA leader Marcus Garvey; in 1922, they married. Soon after, she began to give speeches and to publish editorials urging black women to participate in the Pan-African movement and addressing issues that affected people of African descent across the globe. After her husband’s death in 1940, Jacques Garvey emerged as a gifted organizer for the Pan-African cause. Although she faced considerable male chauvinism, she persisted in creating a distinctive feminist voice within the movement. In her final decades, Jacques Garvey constructed a thriving network of Pan-African contacts, including Nnamdi Azikiwe, Kwame Nkrumah, George Padmore, and W. E. B. Du Bois. Taylor examines the many roles Jacques Garvey played throughout her life, as feminist, black nationalist, journalist, daughter, mother, and wife. Tracing her political and intellectual evolution, the book illuminates the leadership and enduring influence of this remarkable activist.
ترجمه فارسی (ترجمه ماشینی)
در این بیوگرافی، اولا تیلور زندگی و ایدههای یکی از مهمترین مبارزان آزادی پان آفریقایی قرن بیستم را بررسی میکند: امی ژاک گاروی (1895-1973). ایمی ژاک که در جامائیکا متولد شد، در سال 1917 به هارلم نقل مکان کرد، جایی که در انجمن جهانی بهبود سیاهپوستان (UNIA)، بزرگترین سازمان پان آفریقایی در زمان خود، مشارکت کرد. او به عنوان منشی خصوصی مارکوس گاروی رهبر UNIA خدمت کرد. در سال 1922، آنها ازدواج کردند. بلافاصله پس از آن، او شروع به ایراد سخنرانی و انتشار سرمقاله هایی کرد که در آن از زنان سیاه پوست می خواست در جنبش پان آفریقایی شرکت کنند و به مسائلی که بر مردم آفریقایی تبار در سراسر جهان تأثیر می گذاشت، بپردازند. پس از مرگ همسرش در سال 1940، ژاک گاروی به عنوان یک سازمان دهنده با استعداد برای آرمان پان آفریقایی ظاهر شد. اگرچه او با شوونیسم مردانه قابل توجهی روبرو بود، اما در ایجاد یک صدای فمینیستی متمایز در جنبش پافشاری کرد. ژاک گاروی در دهه های پایانی خود، شبکه ای پر رونق از تماس های پان آفریقایی، از جمله ننامدی آزیکیوه، کوامه انکرومه، جورج پادمور، و دبلیو ای بی دو بویس را ایجاد کرد. تیلور نقش های بسیاری را که ژاک گاروی در طول زندگی خود ایفا کرد، به عنوان فمینیست، ملی گرا سیاه پوست، روزنامه نگار، دختر، مادر و همسر بررسی می کند. این کتاب با ردیابی تحولات سیاسی و فکری او، رهبری و تأثیر پایدار این فعال برجسته را روشن می کند.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.