ترجمه فارسی توضیحات (ترجمه ماشینی)
بلاغت بیهوده: بینش خصوصی و بحث عمومی در جامعه (سری مکمل JSOT)
بلاغت بیهوده بررسی می کند که چگونه جامعه راهبردهای مختلف را از زرادخانه ابهام دستکاری می کند تا نقاط قوت و محدودیت های بینش خصوصی و دانش عمومی را به اشتراک بگذارد. کتاب جامعه، مانند بسیاری از گفتارهای اول شخص باستانی و مدرن، پاسخ های دوسویه ای را در خوانندگان خود ایجاد می کند. راهبرد بلاغی کتاب باعث پذیرش و سوء ظن مواضع اصلی مورد بحث نویسنده می شود. «لفاظی بیهوده» به درستی ویژگی های متقاعدکننده و بازدارنده شخصیت پردازی خاص راوی را توصیف می کند. همچنین توضیح میدهد که چگونه کتاب کلیسا، با استفاده فراوان از پرسشهای بلاغی، تکنیکهای شکاف دائمی، و راهبردهای دیگر از زرادخانه ابهام، گواهی خیرهکننده بر قدرت راهبردهای مختلف غیرمستقیم برای برقراری ارتباط با خواننده است. مسئولیت ها و محدودیت های کلامی خود او و نیز به طور کلی جامعه مذهبی.
Vain Rhetoric explores how Ecclesiastes manipulates various strategies from the arsenal of ambiguity to communicate the strengths and limitations of both private insight and public knowledge. The Book of Ecclesiastes, like many ancient and modern first-person discourses, generates ambivalent responses in its readers. The book’s rhetorical strategy produces both acceptance of, and suspicion towards, the major positions argued by the author. ‘Vain rhetoric’ aptly describes the persuasive and dissuasive properties of the narrator’s peculiar characterization. It also describes how the Book of Ecclesiates, with its abundant use of rhetorical questions, constant gapping techniques, and other strategies from the arsenal of ambiguity, is a stunning testimony to the power of the various strategies of indirection to communicate to the reader something of his or her own rhetorical liabilities and limitations, as well as those of the religious community in general.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.