ترجمه فارسی توضیحات (ترجمه ماشینی)
نوشتن در امید و ترس: ادبیات به مثابه سیاست در استرالیا پس از جنگ
در بیشتر دوران پس از جنگ، بحثهای ادبی استرالیا با تقسیمبندی بین ناسیونالیستهای رادیکال در چپ و محافظهکاران فرهنگی در راست مشخص شد. تاریخچه فرهنگی گسترده جان مک لارن ریشه های این درگیری ها را دنبال می کند، آثار ادبی کلیدی و مجلات مهم را مورد بحث قرار می دهد و بر افراد درگیر در حماسه ها و مبارزات مختلف تمرکز می کند. مکلارن نشان میدهد که نوشتن به شکلی از سیاست تبدیل شد، که امید یا ترس را نسبت به انقلابی که تصور میشد قریبالوقوع بود، ابراز میکرد و همچنین جامعه را بهطور گستردهتر منعکس میکرد. کار نویسندگان متعهد سیاسی و همچنین پاسخ به نویسندگان ظاهرا غیرسیاسی به دقت مورد بررسی قرار می گیرد. مک لارن همچنین روزنامه نگاری جدید و کار شاعران جوان را در نظر می گیرد. او نشان میدهد که تا تغییرات دهه 1960 و دولت ویتلام بود که ادبیات واقعاً از این محدودیتها رها شد.
For most of the postwar period, Australian literary debate was marked by the division between radical nationalists on the Left and cultural conservatives on the Right. John McLaren’s broad cultural history traces the origins of these conflicts, discusses key literary works and major journals, and focuses on the individuals involved in various sagas and struggles. McLaren shows that writing became a form of politics itself, expressing either hope or fear about the revolution that was perceived to be imminent, as well as reflecting society more broadly. The work of politically committed writers is closely examined, as is the response to ostensibly unpolitical writers. McLaren also considers the new journalism and the work of younger poets. He shows that it was not until the changes brought by the 1960s and the Whitlam government that literature was truly freed from these constraints.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.