ترجمه فارسی توضیحات (ترجمه ماشینی)
شعر هویت ملی و نژادی در ادبیات قرن نوزدهم آمریکا
سرانجام، یک محقق از F.O. ماتیسن با نویسندگان آفریقایی-آمریکایی و جنوبی با حساسیت برخورد کرد. رنسانس آمریکایی ماتیسن در حال حاضر بیش از نیم قرن است که اصلی ترین کار طرد گرا و نخبه گرایانه بوده است و کرکرینگ ممکن است سرانجام گفت و گو را آغاز کند. من به ویژه مقایسه او از ویلیام جی سیمز با هاثورن را دوست دارم. تمام آنچه او درباره اولی می گوید متقاعد نمی شوم، اما خوشحالم که می بینم کرکرینگ سیمز را جدی می گیرد و نوشته او را ارزشمند می داند. زمان زیادی در راه است! همچنین مقاله اخیر کرکرینگ در مورد سیمز و ویتمن در شعر ویکتوریایی را ببینید که در آن سیمز را از جهات مختلف نسبت به ویتمن به روزتر نشان می دهد.
At last, a scholar has broken from the F.O. Matthiessen box and treated African-American and Southern writers with sensitivty. Matthiessen’s AMERICAN RENAISSANCE has been the major exclusionist, elitist work now for over half a century, and Kerkering may at last get the dialogue started. I particularly like his comparison of William G. Simms to Hawthorne. I’m not persuaded by all he says of the former, but I’m glad to see that Kerkering takes Simms seriously and finds his writing of value. A long time coming! See also Kerkering’s recent essay on Simms and Whitman in VICTORIAN POETRY, in which he shows Simms to be more current in many ways than Whitman.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.