ترجمه فارسی توضیحات (ترجمه ماشینی)
اوکشات شکاک
اوکشات شکاک این تز را مطرح می کند که فلسفه سیاسی مایکل اوکشات به بهترین وجه از نقطه نظر شکاکیت و قرابت فکری او با هابز قابل درک است. مارگارت تاچر بیشتر فلسفه سیاسی خود را بر اساس نظریه‌های اوکشات استوار کرد، اما گرنسر نشان می‌دهد که چگونه به طور گسترده‌ای کار او را اشتباه تفسیر کرده است. او به طور متقاعدکننده ای با کسانی که اوکشات را از نظر تأثیر ایده آلیسم بریتانیا می دانند، استدلال می کند. در عوض، گرنسر استدلال می‌کند که اوکشات ایده هابز از رضایت را به عنوان مبنای اقتدار سیاسی پذیرفته و آن را ملایم می‌کند. فلسفه اوکشات با اصرار بر اینکه اقتدار سیاسی منبع آن در تصدیق و شناسایی است، درها را به روی سیاست دموکراتیک باز می کند. کتاب با انتقادهای قانع کننده از اوکشات به پایان می رسد.
The Skeptic’s Oakeshott poses the thesis that Michael Oakeshott’s political philosophy is best understood from the vantage point of his skepticism and his intellectual affinity to Hobbes. Margaret Thatcher based much of her political philosophy on Oakeshott’s theories, but Gerencser shows how she widely misinterpreted his work. He argues persuasively against those who understand Oakeshott in terms of the influence of British idealism. Instead, Gerencser argues that Oakeshott adopts and softens Hobbes’ idea of consent as the basis of political authority. By insisting that political authority has its source in acknowledgement and recognition, Oakeshott’s philosophy opens the doors to democratic politics. The book ends with persuasive criticisms of Oakeshott.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.