ترجمه فارسی توضیحات (ترجمه ماشینی)
چه زمانی جدا نابرابر است؟: دیدگاه ناتوانی
این کتاب از این پیش فرض شروع نمی شود که جدایی ذاتاً نابرابر است. پروفسور کولکر با نوشتن از دیدگاه «ضد تبعیت»، چارچوبی را برای دادگاه ها و جامعه فراهم می کند تا در نظر بگیرند چه برنامه ها یا سیاست هایی به احتمال زیاد منجر به برابری اساسی برای افراد دارای معلولیت می شود. در برخی زمینهها، او برای تحمل بیشتر برنامههای خاص معلولیت و در زمینههای دیگر، برای برنامههای ادغام شده با معلولیت بیشتر استدلال میکند. تحقیقات بسیار عملی او شامل موضوعات آموزش K-12، آموزش عالی، استخدام، رای گیری و ارائه مراقبت های بهداشتی است. در پایان کتاب، او این دیدگاه را در عرصه نژادی به کار میگیرد و استدلال میکند که باید به نواحی مدارس اجازه داد تا از معیارهای نژادی برای دستیابی به مدارس یکپارچه استفاده کنند، زیرا چنین محیطهایی به احتمال زیاد به دستیابی به برابری اساسی کمک میکنند. دیدگاه تبعیت این کتاب دستیابی به برابری را نه بر اساس مانتراهای فرسوده، بلکه بر اساس دستاوردهای اساسی می سنجد.
This book does not start from the premise that separate is inherently unequal. Writing from an ”anti-subordination perspective,” Professor Colker provides a framework for the courts and society to consider what programs or policies are most likely to lead to substantive equality for individuals with disabilities. In some contexts, she argues for more tolerance of disability-specific programs and, in other contexts, she argues for more disability-integrated programs. Her highly practical investigation includes the topics of K-12 education, higher education, employment, voting, and provision of health care. At the end of the book, she applies this perspective to the racial arena, arguing that school districts should be given latitude to implement more use of racial criteria to attain integrated schools because such environments are most likely to help attain substantive equality from an anti-subordination perspective. The book measures the attainment of equality not on the basis of worn-out mantras but instead on the basis of substantive gains.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.