Recent history—the very phrase seems like an oxymoron. Yet historians have been writing accounts of the recent past since printed history acquired a modern audience, and in the last several years interest in recent topics has grown exponentially. With subjects as diverse as Walmart and disco, and personalities as disparate as Chavez and Schlafly, books about the history of our own time have become arguably the most exciting and talked-about part of the discipline.Despite this rich tradition and growing popularity, historians have engaged in little discussion about the specific methodological, political, and ethical issues related to writing about the recent past. The twelve essays in this collection explore the challenges of writing histories of recent events where visibility is inherently imperfect, hindsight and perspective are lacking, and historiography is underdeveloped.Those who write about events that have taken place since 1970 encounter exciting challenges that are both familiar and foreign to scholars of a more distant past, including suspicions that their research is not historical enough, negotiation with living witnesses who have a very strong stake in their own representation, and the task of working with new electronic sources. Contributors to this collection consider a wide range of these challenges. They question how sources like television and video games can be better utilized in historical research, explore the role and regulation of doing oral histories, consider the ethics of writing about living subjects, discuss how historians can best navigate questions of privacy and copyright law, and imagine the possibilities that new technologies offer for creating transnational and translingual research opportunities. Doing Recent History offers guidance and insight to any researcher considering tackling the not-so-distant past.
ترجمه فارسی (ترجمه ماشینی)
تاریخ اخیر – خود این عبارت به نظر می رسد شبیه به oxymoron. با این حال، از زمانی که تاریخ چاپی مخاطبان مدرنی پیدا کرد، مورخان گزارش هایی از گذشته اخیر می نویسند و در چند سال اخیر علاقه به موضوعات اخیر به طور تصاعدی افزایش یافته است. با موضوعات متنوعی مانند والمارت و دیسکو، و شخصیتهای متفاوت مانند چاوز و شلافلای، کتابهای مربوط به تاریخ زمان خودمان مسلماً به هیجانانگیزترین و مورد بحثترین بخش این رشته تبدیل شدهاند. علیرغم این سنت غنی و محبوبیت فزاینده، مورخان در مورد موضوعات روش شناختی، سیاسی و اخلاقی خاص مربوط به نوشتن در مورد گذشته نزدیک، بحث کمی داشته اند. دوازده مقاله در این مجموعه چالشهای نوشتن تاریخ رویدادهای اخیر را بررسی میکنند، جایی که دید ذاتاً ناقص است، آینده نگری و دیدگاه وجود ندارد، و تاریخنگاری توسعهنیافته است. کسانی که درباره رویدادهایی مینویسند که از سال 1970 روی دادهاند، با چالشهای هیجانانگیزی مواجه میشوند که هر دو آشنا هستند. و برای محققین گذشته دورتر بیگانه، از جمله سوء ظن به اینکه تحقیقات آنها به اندازه کافی تاریخی نیست، مذاکره با شاهدان زنده که سهم بسیار قوی در نمایندگی خود دارند، و وظیفه کار با منابع الکترونیکی جدید. مشارکت کنندگان در این مجموعه طیف وسیعی از این چالش ها را در نظر می گیرند. آنها این سوال را مطرح میکنند که چگونه میتوان از منابعی مانند تلویزیون و بازیهای ویدیویی در تحقیقات تاریخی استفاده بهتری کرد، نقش و مقررات انجام تاریخ شفاهی را بررسی میکنند، اخلاق نوشتن درباره موضوعات زنده را در نظر میگیرند، بحث میکنند که چگونه مورخان میتوانند به بهترین وجه به سؤالات مربوط به حریم خصوصی و قانون کپی رایت رسیدگی کنند، و تصور کنید که فناوریهای جدید برای ایجاد فرصتهای تحقیقاتی فراملی و فرازبانی ارائه میکنند. انجام تاریخ اخیر راهنمایی و بینش را برای هر محققی که در نظر دارد به گذشته نه چندان دور دست و پنجه نرم کند، ارائه می دهد.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.