Razeen Sally argues forcefully that international trade policy has lost its way. Trade policy has become disconnected from 21st century business and consumer realities. The World Trade Organization and free trade agreements have outdated negotiating models and yield diminishing returns. The world’s fastest growing economies are those in Asia that have embraced freer trade and global integration unilaterally, without waiting for trade negotiations. Hence, the priority should be bottom-up unilateral liberalization, with China’s opening to the world economy leading the way and setting the example for others in Asia and beyond. Liberalization should now focus more on domestic regulatory barriers. The post-Doha WTO will still be important, but more as a forum for strengthening trade rules than for driving further liberalization. The biggest danger, though, is complacency and reform fatigue, which threatens to halt globalization’s advance. Sally makes a vigorous case for the benefits of free trade and provides a penetrating analysis of the dangers confronting the world trading system. Inspired by the precepts of Adam Smith and David Hume, he sets out practical prescriptions for getting trade policy back on the rails as part of a refreshed agenda for freer trade and freer markets that is relevant to the rise of Asia and 21st century globalization. Informative; well-argued; and, above all, highly readable, this book is a stimulating contribution to the emerging debate on where trade policy should go in the post-Doha world.
ترجمه فارسی (ترجمه ماشینی)
رازین سالی قویاً استدلال می کند که سیاست تجارت بین المللی راه خود را گم کرده است. سیاست تجاری از واقعیت های تجاری و مصرف کننده قرن بیست و یکم جدا شده است. سازمان تجارت جهانی و توافقنامههای تجارت آزاد مدلهای مذاکره منسوخ شده و بازدهی رو به کاهش دارند. سریعترین اقتصادهای جهان در حال رشد آنهایی در آسیا هستند که تجارت آزادتر و ادغام جهانی را به صورت یکجانبه و بدون انتظار برای مذاکرات تجاری پذیرفته اند. از این رو، اولویت باید آزادسازی یکجانبه از پایین به بالا باشد، با گشودگی چین به روی اقتصاد جهانی پیشرو و الگوسازی برای دیگران در آسیا و فراتر از آن. اکنون آزادسازی باید بیشتر بر موانع نظارتی داخلی تمرکز کند. WTO پس از دوحه همچنان مهم خواهد بود، اما بیشتر به عنوان یک مجمع برای تقویت قوانین تجاری تا ایجاد آزادسازی بیشتر. با این حال، بزرگترین خطر، رضایت و خستگی اصلاحات است که پیشرفت جهانی شدن را متوقف می کند. سالی یک مورد جدی برای مزایای تجارت آزاد ارائه می کند و تحلیلی نافذ از خطرات پیش روی سیستم تجارت جهانی ارائه می دهد. او با الهام از دستورات آدام اسمیت و دیوید هیوم، نسخههای عملی را برای بازگرداندن سیاست تجاری به ریل به عنوان بخشی از دستور کار تازهتر برای تجارت آزادتر و بازارهای آزادتر ارائه میکند که مربوط به ظهور آسیا و جهانی شدن قرن بیست و یکم است. آموزنده؛ خوش استدلال؛ و بالاتر از همه، بسیار خواندنی است، این کتاب کمکی محرک به بحث در حال ظهور در مورد اینکه سیاست تجاری در جهان پس از دوحه باید به کجا برسد است.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.