A collection of Ken Binmore’s influential papers on bargaining experiments, with the author’s newly written commentary addressing the challenges to game theory posed by the behavioral school of economics.
This volume brings together all of Ken Binmore’s influential experimental papers on bargaining along with newly written commentary in which Binmore discusses the underlying game theory and addresses the criticism leveled at it by behavioral economists.
When Binmore began his experimental work in the 1980s, conventional wisdom held that game theory would not work in the laboratory, but Binmore and other pioneers established that game theory can often predict the behavior of experienced players very well in favorable laboratory settings. The case of human bargaining behavior is particularly challenging for game theory. Everyone agrees that human behavior in real-life bargaining situations is governed at least partly by considerations of fairness, but what happens in a laboratory when such fairness considerations supposedly conflict with game-theoretic predictions? Behavioral economists, who emphasize the importance of other-regarding or social preferences, sometimes argue that their findings threaten traditional game theory. Binmore disputes both their interpretations of their findings and their claims about what game theorists think it reasonable to predict.
Binmore’s findings from two decades of game theory experiments have made a lasting contribution to economics. These papers — some co-authored with other leading economists, including Larry Samuelson, Avner Shaked, and John Sutton — show that game theory does indeed work in favorable laboratory environments, even in the challenging case of bargaining.
ترجمه فارسی (ترجمه ماشینی)
مجموعهای از مقالات تأثیرگذار کن بینمور در مورد آزمایشهای چانهزنی، با تفسیر جدید نویسنده که به چالشهای نظریه بازیهای مطرح شده توسط مکتب رفتاری اقتصاد میپردازد.
این جلد. همه مقالات تجربی تاثیرگذار کن بینمور در مورد چانه زنی را همراه با تفسیری تازه نوشته شده گرد هم می آورد که در آن بینمور نظریه اساسی بازی را مورد بحث قرار می دهد و به انتقاداتی که توسط اقتصاددانان رفتاری بر آن وارد می شود، می پردازد.
زمانی که بینمور کار آزمایشی خود را در این زمینه آغاز کرد. در دهه 1980، عقل متعارف معتقد بود که نظریه بازی در آزمایشگاه کار نمی کند، اما بینمور و دیگر پیشگامان ثابت کردند که نظریه بازی اغلب می تواند رفتار بازیکنان با تجربه را به خوبی در محیط های آزمایشگاهی مطلوب پیش بینی کند. مورد رفتار چانه زنی انسان به ویژه برای نظریه بازی چالش برانگیز است. همه موافقند که رفتار انسان در موقعیتهای چانهزنی زندگی واقعی حداقل تا حدی با ملاحظات انصاف کنترل میشود، اما وقتی چنین ملاحظات عادلانهای ظاهراً با پیشبینیهای نظری بازی در تضاد باشد، در آزمایشگاه چه اتفاقی میافتد؟ اقتصاددانان رفتاری، که بر اهمیت توجه به دیگران یا ترجیحات اجتماعی تأکید می کنند، گاهی اوقات استدلال می کنند که یافته های آنها نظریه بازی های سنتی را تهدید می کند. بینمور هم تفسیرهای آنها از یافتههایشان و هم ادعاهایشان را درباره آنچه که نظریهپردازان بازیها پیشبینی آن را معقول میدانند، مناقشه میکند.
یافتههای بینمور از دو دهه آزمایشهای نظریه بازیها، سهمی پایدار در اقتصاد داشته است. این مقالات – که برخی از آنها با دیگر اقتصاددانان برجسته، از جمله لری ساموئلسون، آونر شاکد، و جان ساتون، نوشته شده اند – نشان می دهد که نظریه بازی واقعاً در محیط های آزمایشگاهی مطلوب، حتی در مورد چالش برانگیز چانه زنی، کار می کند.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.