Games are the past, present, and future of artificial intelligence. In 1948, Alan Turing, one of the founding fathers of computer science and artificial intelligence, handwrote a program for chess. Today we have IBM’s Deep Blue and DeepMind’s AlphaGo, and huge efforts go into developing AI that can play such arcade games as Pac-Man. Programmers continue to use games to test and develop AI, creating new benchmarks for AI while also challenging human assumptions and cognitive abilities. Game design is at heart a cognitive science, Togelius reminds us―when we play or design a game, we plan, think spatially, make predictions, move, and assess ourselves and our performance. By studying how we play and design games, Togelius writes, we can better understand how humans and machines think. AI can do more for game design than providing a skillful opponent. We can harness it to build game-playing and game-designing AI agents, enabling a new generation of AI-augmented games. With AI, we can explore new frontiers in learning and play.
ترجمه فارسی (ترجمه ماشینی)
چشم اندازی جدید از آینده بازی ها و طراحی بازی، با هوش مصنوعی فعال شده است. آیا بازی ها می توانند هوش را اندازه گیری کنند؟ هوش مصنوعی چگونه بازیهای آینده را آگاه میکند؟ در بازی هوشمند، جولیان توگلیوس ارتباطات بین بازی ها و هوش را بررسی می کند تا دیدگاه جدیدی از بازی های آینده و طراحی بازی ارائه دهد. بازی های ویدیویی در حال حاضر به هوش مصنوعی وابسته هستند. ما از بازی ها برای آزمایش الگوریتم های هوش مصنوعی، به چالش کشیدن تفکر خود و درک بهتر هوش طبیعی و مصنوعی استفاده می کنیم. توگلیوس استدلال می کند که در آینده، طراحان بازی قادر خواهند بود بازی های هوشمندتری ایجاد کنند که به نوبه خود ما را باهوش تر می کند و از هوش مصنوعی پیشرفته برای کمک به طراحی بازی ها استفاده می کند. او در این کتاب به ما می گوید که چگونه.
بازی ها گذشته، حال و آینده هوش مصنوعی هستند. در سال 1948، آلن تورینگ، یکی از بنیانگذاران علوم کامپیوتر و هوش مصنوعی، برنامه ای برای شطرنج نوشت. امروز Deep Blue IBM و AlphaGo DeepMind را داریم و تلاش های زیادی برای توسعه هوش مصنوعی انجام می شود که بتواند بازی های آرکید مانند Pac-Man را انجام دهد. برنامه نویسان همچنان از بازی ها برای آزمایش و توسعه هوش مصنوعی استفاده می کنند و معیارهای جدیدی برای هوش مصنوعی ایجاد می کنند و در عین حال مفروضات و توانایی های شناختی انسان را نیز به چالش می کشند. توگلیوس به ما یادآوری میکند که طراحی بازی در قلب یک علم شناختی است – وقتی بازی یا طراحی میکنیم، برنامهریزی میکنیم، فضایی فکر میکنیم، پیشبینی میکنیم، حرکت میکنیم و خود و عملکردمان را ارزیابی میکنیم. توگلیوس می نویسد با مطالعه نحوه بازی و طراحی بازی ها، می توانیم بهتر درک کنیم که انسان ها و ماشین ها چگونه فکر می کنند. هوش مصنوعی می تواند بیشتر از ارائه یک حریف ماهر برای طراحی بازی انجام دهد. ما میتوانیم آن را برای ساخت عوامل هوش مصنوعی بازی و طراحی بازی به کار بگیریم و نسل جدیدی از بازیهای تقویتشده با هوش مصنوعی را فعال کنیم. با هوش مصنوعی میتوانیم مرزهای جدیدی را در یادگیری و بازی کشف کنیم.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.